zdjęcie z drugi powrotnej nr 2
trasa: wieża ciśnień przy ul. Boya-Żeleńskiego - Rynek - pl. Wróblewskiego - pl. Kromera
maszerując ul. Jedności Narodowej lub inną ukicą z obszaru poniemieckiego budownictwa mieszkaniowego, miej się na baczności. Przynajmniej co szósta płytka chodnika to pułapka na piechóra - gówniana mina. Pies, wiadomo, wypróżniać się musi. Ale czy koniecznie na środku chodnika? To filozoficzne pytanie pozostawiamy myślicielom i planistom urzędu miejskiego wrocławia. My praktycy chodziarstwa, dostosujemy się do każdych warunków. Po prostu do podręcznika Młodego Piechóra dopiszemy w bloczku "uważaj" - nie wdepnij w gówno.
na spotkanie nie dotarł pan_ogon, jeden z poważniejszych kandydatów na stanowisko Wielkiego Mistrza kpwpw. Emisariusz i piechur, rozważają, dlaczego?
Szybki spacer przez centrum. Pierwsze zakoczenie: Katowice mają piękna, choć zaniedbaną starówkę.
Pierwiosnki przyszłości. Odrestaurowana kamieniczka.
Pomnik uwieczniający dzieje polskiego oręża. Trzym monolity symbolizują trzy śląskie powstania.
Spis najważniejszych pól bitewnych. Też macie wrażenie, że Polska wojowała wyłącznie z Niemcami?
Super Jednostka - spełnienie socjalistycznej utopii, być może największy na świecie betonowy blok mieszkalny.
Nikiszowiec - przykopalniane osiedle dla górników.
Czerwone framugi to znak rozpoznawalny tego miejsca. Osiedle to prostokątne podwórka okolone kamienicami z czerwonej cegły. Tutaj zamieszkanie otrzymywali przybyli ze wsi robotnicy. 
Śląscy bohaterowie noszą charakterystycznie brzmiące nazwiska.
Młodzi mieszkańcy Nikiszowca.
Mury kamienic przecinają aimfarty, wejśćia na podwórka.
Mikołów, miasteczko, w którym wychował się Rafał Wojaczek.
Widok na podwórko za kamienicą Wojaczka.
Na koniec dnia z Mikołowa podjechaliśmy do pobliskiej hałdy.
Elektrownia u stóp hałdy.
Zaplecze Wrocławia. Obrzeża miasta pracują wytrwale, aby zapewnić dostawy wszystkiego co niezbędne dla centrum.
Piękno natury. Zachwycająca historia drzewa zapisana w jego pniu.
Szkoła wojskowa.
Sala gimnastyczna Szkoły Wojskowej. Zdaje się, że w trakcie przebudowy.
Ruiny sporej fabryki.
A tu zdaje się, że napotkaliśmy chlewik lub kurnik. Niestety nie funkcjonujący obecnie.
But pana ogona odnalazł krewniaka.
A to dopiero ciekawostka. W środku Lasu Ratyńskiego odnaleźliśmy obiekt należący do Wojewódzkiej Komendy Policji. Od najbliższych zabudowań kompleksu oddzielała nas zamknięta na kłódkę brama oraz ściana drzew, więc szczegółowego opisu podać nie mogę. Nadmienię, że kłódka na bramie była nowiusieńka, a zbliżenie tego terenu na mapie satelitarnej google nie jest dostępne. Aparat represji - jak widać - miewa się dobrze.
i znowu wśród drzew! ach, jak cudownie wypocząć po tygodniu siedzenia za biurkiem!
Intrygujące kopce. Czyżby grzebano tu niewygodnych gości pobliskiej tajnej kwatery policji?
